Vorige week had ik het weer, zo’n gesprek waarin je met een gesprekspartner in een mooie flow raakt. Onder het genot van een kop thee ging het over ons werk, de keuzes die we als zelfstandig ondernemer maken in bij onszelf passende opdrachten.

Al pratende kwamen we het punt van ‘maatwerk leveren’ aan hulp vragende inwoners. Een gevleugeld en gangbaar begrip, maatwerk leveren. Dat vraagt om creativiteit, het vermogen om buiten gebaande paden te willen lopen, grenzen van regelgeving op te zoeken. Maar wat als dat niet in je zit? Het oprekken van regelgeving je erg ongemakkelijk maakt, lukt maatwerk leveren dan wel?
Mijn gesprekspartner en ik bedachten hoe gaaf het zou zijn als ook de consultenten in de gemeentelijke organisaties dezelfde afweging kunnen maken als wij ingehuurden: Wat type vraag is het? Waar is de inwoner meegeholpen? Ben ik de juiste professional om met complex vraagstuk X aan de slag te gaan? Dat gaat lukken als we de aansturing en werkverdeling ook zo inrichten waarbij er bewust gedifferentieerd wordt in wie wat oppakt.

Fijn, deze momenten. Heerlijk in gesprek raken met een ander en je mee laten voeren door wat er in een gesprek ontstaat. Onder het genot van een kop thee. Mag natuurlijk ook koffie zijn…